Słodko-kwaśne jagody miechunki zawinięte w papierowe lampiony są zabawnym dodatkiem do późnych letnich zbiorów. To jeden z niewielu owoców egzotycznych, który można w łatwy sposób uprawiać samemu!
Miechunka to smaczna jagoda zamknięta w łupinie przypominającej papier. Jagody nadają się do jedzenia w stanie naturalnym lub do wykorzystania w ciastach i dżemach. Złota jagoda to nieco mniejsza roślina, która tradycyjnie była uważana jako bardziej odpowiednia do uprawy na północy Europy. Miechunka peruwiańska to kolejna odmiana, zajmująca znacznie więcej miejsca, ale dobrze nadająca się do uprawy w regionach południowych i w miejscach osłoniętych.
Złota jagoda o łacińskiej nazwie Physalis grisea (wcześniej pruniosa) jest mniejszym krzakiem ze stosunkowo małymi jagodami.
Miechunka peruwiańska o łacińskiej nazwie Physalis peruviana jest większą rośliną o trochę większych owocach. Najczęściej jako physalis w stoiskach z owocami sprzedawane są miechunki peruwiańskie.
Dostępne są więc dwie różne odmiany. Złote jagody mają mniejsze i słodsze owoce niż miechunka peruwiańska, której jagody mają cierpki, egzotyczny smak.
Złota jagoda podobnie jak miechunka peruwiańska muszą być wstępnie uprawiane w pomieszczeniach w marcu, aby przygotować rozsadę. W przypadku późniejszego wysiewu istnieje ryzyko, że nie doczekamy się dojrzałych owoców. Największe szanse na sukces z nieco późniejszego siewu ma złota jagoda, która jest nieco mniejszą rośliną. Miechunka peruwiańska zwykle dobrze zimuje i łatwo z niej pobrać szczepki, więc jeśli nie zdążysz zebrać plonów w pierwszym roku, to może lepiej będzie w drugim?
Nasiona należy wysiać do wilgotnej gleby – najlepiej pozwolić im wykiełkować w nieco wyższej temperaturze (około 20°C), a następnie ustawić je w nieco chłodniejszym miejscu (około 15°C). Ważne jest światło i przy wczesnym wysiewie najlepiej wykorzystać oświetlenie roślin.
Przesadzaj, gdy roślina ma kilka par liści lub robi się ciasno w pojemniku, w którym ją posiałeś. W każdej doniczce posadzić jedną roślinę. Nie wystawiać roślin, dopóki nie minie ryzyko wystąpienia przymrozków. Miechunka może być uprawiana na zewnątrz w osłoniętym miejscu, ale najlepiej rośnie w doniczce. Złotej jagodzie zazwyczaj wystarczy doniczka, w której zmieści się 5–10 litrów ziemi. Miechunka peruwiańska najlepiej radzi sobie w nieco większej doniczce niż ta dla złotej jagody.
Obydwa gatunki: złota jagoda i miechunka peruwiańska mogą wymagać podwiązania. Mają też tendencję do dobrego rozgałęziania się bez przycinania (ścinania wierzchołka).
Złota jagoda najlepiej czuje się w glebie żyznej, zdrenowanej i zachowującej wilgotność. Ważne jest regularne podlewanie, szczególnie w upalne lato, kiedy rośliny potrzebują dużo wody.
Twoje rośliny potrzebują wielu składników odżywczych, aby owocowały. Już po kilku tygodniach roślina zużyje większość składników odżywczych, które znajdowały się w glebie podczas sadzenia. Lepiej jest użyźniać mało i często. Jest to szczególnie ważne w upalne lato, kiedy trzeba często podlewać.
Roślina owocuje zwykle w sierpniu – wrześniu i do momentu, gdy nie zrobi się zbyt zimno.
Owoce zbiera się, gdy nabiorą żółto-pomarańczowego koloru i łatwo opadają z rośliny. Jeśli nie wszystkie owoce dojrzeją, można zerwać te niedojrzałe i zostawić do dojrzewania w domu.
Ani złota jagoda, ani miechunka peruwiańska nie wytrzymują mroźnej zimy. Zwykle jednak możliwe jest przezimowanie roślin. Jesienią/wiosną należy przyciąć roślinę i skorzystać z możliwości pobrania sadzonek z nowo wyrastających pędów.